Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2017

Λευκά Γενέθλια...!


10/01/1993 2017
3μιση το μεσημέρι
Σάρωθρον
Θυμάμαι, στα παλιά χρόνια, κάποια γενέθλια λευκά…
θα λέω κάποτε, διηγούμενη τα φετινά, διόλου συνηθισμένα και σίγουρα αλησμόνητα γενέθλια…  
Και κάπως έτσι κατέφθασε το χιόνι στην πόλη μας μια παγωμένη Τρίτη, την πιο ιδιαίτερη, προσωπικά, μέρα του χειμώνα.
«Ωραία μέρα σου έκανε» είπε κάποιος, «το καλύτερο δώρο στο έφερε σήμερα ο καιρός» κάποιος άλλος και η αλήθεια είναι ότι το λευκό πέπλο που σκέπασε την πόλη μας, ντύνοντας την κυριολεκτικά νυφούλα, έδωσε άλλο χρώμα στη σημερινή μέρα. Χρώμα λευκό, χρώμα αισιόδοξο, ελπιδοφόρο, χρώμα πολλά υποσχόμενο… Σαν να απλώθηκε λευκό χαρτί, σαν να γύρισε λευκή σελίδα, έτοιμη να γεμίσει νέα όνειρα, νέα σχέδια, νέες αποφάσεις…
Έχει την τάση το χιόνι να καλύπτει τα προβλήματα και να δημιουργεί αίσθηση λήθης… Ξεχνάμε τους παγωμένους σωλήνες, την τιμή του πετρελαίου, τα παγωμένα καλοριφέρ, τους ολισθηρούς δρόμους και σιγοτραγουδάμε, απαθανατίζουμε φωτογραφίζοντας, η ανθρωπιά μας βγαίνει από την κρυψώνα της, χαμογελάμε…γιατί…γιατί χιονίζει!
Δεν λύνονται τα προβλήματα επειδή τα σκεπάζει το χιόνι, δεν διαλύονται οι προβληματισμοί επειδή έρχονται τα γενέθλια…
Όταν το χιόνι λιώσει, οι δρόμοι θα γλιστράνε περισσότερο, οι τιμές θα είναι ακόμα στα ύψη, οι φόροι θα τρέχουν και άνθρωποι θα προσπαθούν ακόμα να επιβιώσουν σε αντίσκηνα και πεζοδρόμια...
 Όταν τα κεράκια σβήσουν, οι άνθρωποι που δεν είναι πια κοντά μας, θα εξακολουθούν να μην είναι, οι άνθρωποι που ζουν στην άλλη άκρη της χώρας, θα εξακολουθούν να ζουν εκεί, όσοι περιμένουμε να εμφανιστούν, δε θα εμφανιστούν σήμερα αυτομάτως και τα εσωτερικά ζόρια δε θα εξαφανιστούν ως δια μαγείας.
Ωστόσο, ίσως τα γενέθλια είναι εκεί για να μας θυμίζουν ότι… ο καιρός περνάει, ότι το τώρα είναι τώρα, ότι οι στιγμές περνάνε ανεπιστρεπτί και ότι όσα αξίζουμε θα έρθουν αλλά πρέπει και να τα διεκδικήσουμε…Ότι μπορεί οι λύσεις να μην έρχονται ως δια μαγείας ωστόσο δίπλα μας έχουμε ανθρώπους που μας αγαπούν και πιστεύουν σε εμάς…Ότι μπορεί να φτιάξει τη διάθεση μας ένα λευκό χαρτί, ένα μολύβι, μια ιδέα, ένα ποτήρι κρασί, ένας καφές στο μαγαζί που χρίσθηκε στέκι της χρονιάς, ένα αγαπημένο τραγούδι, μια ξεχωριστή ευχή, μια καλή κουβέντα, μια σωστή συμβουλή, ένα τηλεφώνημα…
Και ότι στο κάτω κάτω, αν δεν είμαι αισιόδοξη, ανυπόμονη και γεμάτη όνειρα, ελπίδες και προσδοκίες την ημέρα των 24ων γενεθλίων μου, τότε πότε; 

Ειρήνη Τσιακίρη
10/01/2017


                                                   A' Προβλήτα, Λιμάνι Θεσσαλονίκης,10/01/2017

1 σχόλιο:

  1. Το καλύτερο δώρο είναι οι άνθρωποι μας... Οι άνθρωποι μας είναι οι γιορτές μας.. Αν λείπουν αυτοί που αγαπάμε... Βράστα.. Και μου δειξες και Θεσσαλονίκη... Να παω να τρελαθώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή