Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2012

Σκορπιές σκέψεις και… ευχαριστίες!


                Πω, πω, μέρες έχω να γράψω… Αφού να φανταστείτε την τελευταία φορά που έγραψα κείμενο, το «ξ» υπήρχε ακόμα, δεν είχε γίνει «κσ»! Τέλος πάντων! Ακόμα και τώρα που γράφω αυτό το κείμενο δεν ξέρω τι να γράψω.
                Δεν θέλω να σχολιάσω την επικαιρότητα. Δεν θέλω πάλι να πω για την δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου πριν από τέσσερα χρόνια που για άλλη μια φορά γίνεται αφορμή καταστροφών! Σε καμία περίπτωση δεν κατακρίνω τις ειρηνικές και απόλυτα δικαιολογημένες ειρηνικές πορείες των μαθητών, το αντίθετο, αυτές πολύ καλά κάνουν και γίνονται. Αλλά δεν αμφιβάλλω καθόλου πως κάποιοι, στο όνομα αυτής της δολοφονίας βρίσκουν ευκαιρία να καταστρέψουν ότι βρουν.
                Δεν θέλω πάλι να γράφω για την βλακεία όλων αυτών εκεί πάνω και μας κυβερνούν. Βλακεία είπα; Συγχωρέστε με. Θράσος εννοούσα! Γιατί, πώς να το κάνουμε θέλει θράσος να βγαίνεις και να λες  «Σιγά να μην έρχομαι εδώ 10 φορές τον μήνα ενώ πληρώνομαι μόνο για μία!» όταν είσαι βουλευτής, παίρνεις τον μισθό που παίρνεις και για κάθε επιτροπή που πας πληρώνεσαι εξτρά!
                Δεν θέλω να γράψω για τον πρωθυπουργό που, μια και έχει τόσο ελεύθερο χρόνο, χρήμα και καλή διάθεση κάθεται και φτιάχνει προεκλογικά βιντεάκια. Αχ, συγγνώμη, δεν ήταν προεκλογικό το βιντεάκι. Μου το έχουν ξαναπεί αλλά για κάποιο λόγο μου μοιάζει πολύ για προεκλογικό, ένα ανεξήγητο πράγμα, δεν το καταλαβαίνω. Εντάξει, εντάξει, δεν γίνομαι κακιά. Απλά έκατσε ο άνθρωπος και έδωσε μια καλλιτεχνική διάσταση στις κοινωνικές του ανησυχίες. Άλλωστε είναι γνωστό ότι σε περιόδους οικονομικής ευημερίας, οι τέχνες ανθούν.
                Πραγματικά δεν ξέρω γιατί γράφω σήμερα αφού παρά τα όσα συμβαίνουν, δεν έχω λέξεις να εκφράσω τίποτα. Αλλά δεν πειράζει. Θα γράψω μερικά πιο άσχετα πράγματα.
                Πρώτα πρώτα θέλω να πω χρόνια πολλά στον σημαντικότερο άντρα της ζωής μου που σήμερα γιορτάζει: Στον μπαμπά μου! Μπαμπά Χρόνια Πολλά! Να είσαι γερός, δυνατός και ευτυχισμένος! Να σε χαιρόμαστε! Να είσαι πάντα καλά!
                Χρόνια Πολλά και στον παππού που γιορτάζει και στην φιλενάδα μου, τη Νίκη.
                Στη συνέχεια θέλω να πω ένα ευχαριστώ στον κύριο Νίκο, στον δάσκαλο της οδήγησης που με έμαθε να οδηγάω και χάρη σε αυτόν πέτυχα στις εξετάσεις οδήγησης. Και χρόνια του πολλά!
                Ευχαριστώ και τους εξεταστές που μου έδωσαν το δίπλωμα!
                Στη συνέχεια θέλω να πω ευχαριστώ σε όλες τις φίλες και σε όλους τους φίλους μου, στους γονείς και τους συγγενείς μου και φυσικά σε όλη την παρέα του twitter που τόσο καιρό τους ζάλισα με το δίπλωμα και κανείς δεν έδειξε να αγανακτεί! Σας ζητώ συγγνώμη!
                Ευχαριστώ ιδιαιτέρως τις φιλενάδες μου Θεανώ-πραγματικά απορώ πως δεν μου πέταξε τίποτα στο κεφάλι τρεις μήνες τώρα και Ελένη-που δεν μου έκλεισε ποτέ το τηλέφωνο στα μούτρα!
                Τέλος σας ευχαριστώ όλους εσάς που διαβάζετε το ιστολόγιο αυτό και έφτασε στις 1000 προβολές-αν και υποψιάζομαι ότι μετά το σημερινό θα το σκεφτείτε πολύ αν θα το ξαναεπισκεφθείτε! Εντάξει, ας πούμε ότι το σημερινό ήταν επετειακό κείμενο και την επόμενη φορά θα επανέλθω.
                Ραντεβού εδώ λοιπόν, (ελπίζω) σύντομα!

Τσιακίρη Ειρήνη
6/12/2012

1 σχόλιο: